Marleen werkt via Advizo als teammanager bij de Jeugdbescherming. Advizo sprak haar over wat dat nu precies inhoudt, wat er zo leuk is aan haar werk en welke boodschap zij mee wil geven aan geïnteresseerden voor deze functie. Lees hieronder haar verhaal.
Marleen vertelt: “In alle gezinnen die binnenkomen bij de Jeugdbescherming, via het lokale team (opschalen), Veilig Thuis of de Raad voor de Kinderbescherming, is de veiligheid van het kind in het geding. Onze taak is om die veiligheid weer voldoende te herstellen. We streven daarin zowel naar het herstel op de korte als op de lange termijn. Hoe we dat doen? Niet alleen kijken naar wat er nu speelt, maar ook welke patronen eronder liggen. Op die manier pakken we de problemen aan bij de kern en bereiken we een duurzamer resultaat.”
We vragen wat de Jeugdbescherming onderscheidt van andere instellingen binnen de jeugdhulpverlening. Marleen: “We werken naast gezinnen in het vrijwillige kader ook in gezinnen met een juridische maatregel die door de kinderrechter opgelegd is. Dit kan vanuit het jeugdstrafrecht zijn, maar ook vanuit civiel recht. In het laatste geval wordt er een ondertoezichtstelling of voogdijmaatregel uitgesproken. In dat geval zijn we vaak langere tijd betrokken. Tegelijkertijd proberen we om onze betrokkenheid zo kort mogelijk te laten duren; we blijven kritisch kijken of hulp ook in het vrijwillig kader kan en afgeschaald kan worden naar het lokale team.”
Werken de jeugdbeschermers alleen in de gezinnen die ze begeleiden? Marleen: “Er is veel samenwerking met het lokale veld (de sociale wijkteams). We trekken samen op waar nodig. Ook met andere ketenpartners, de zorgaanbieders, is er regelmatig contact. De jeugdbeschermers zetten hulpverlening in om de gezinnen te helpen. Zij hebben een coördinerende rol en ze staan er dus niet alleen voor.”
“Mijn belangrijkste taak is om ervoor te zorgen dat de jeugdbeschermers hun werk goed kunnen uitvoeren”, vertelt Marleen. “Binnen de organisatie zien we hen als belangrijkste kapitaal. We vinden het belangrijk dat zij hun werk goed kunnen doen en zich blijvend ontwikkelen als professional.”
De vraag is natuurlijk wat Marleen daar als teammanager allemaal in bijdraagt. “Binnen mijn organisatie zit ik de casuïstiekbesprekingen van mijn teams voor. We werken met een vaste agenda. Ik zie erop toe dat de jeugdbeschermers hun casussen volgens de vaste richtlijnen inbrengen, ik houd toezicht op de doorstroom van casussen en gezinsplannen stellen we met elkaar vast. Ieders mening komt aan bod. Daarom is het belangrijk dat iedereen de bijeenkomst ook goed voorbereidt.
Die werkzaamheden zijn voornamelijk gerelateerd aan de casussen. Wat doet Marleen op het gebied van het aansturen van haar medewerkers? Marleen: “Tijdens de casuïstiekbesprekingen is er ook ruimte voor intervisie. Persoonlijk professioneel functioneren komt dan aan bod. Dat bespreek ik natuurlijk ook tijdens voortgangsgesprekken. Verder vind ik het belangrijk dat we elkaar stimuleren, motiveren, complimenteren als het goed gaat en ook aanspreken als we het ergens niet mee eens zijn of vragen hebben.”
Voor Marleen is duidelijk dat het niet om haar draait in dit werk. De jeugdbeschermer staat centraal. Marleen vervolgt: “Soms lopen de jeugdbeschermers vast in een casus, bijvoorbeeld als hulpverlening lang op zich laat wachten. Ze kunnen in zo’n geval escaleren naar mij. En als ik er niet uit kom escaleer ik naar de bestuurder. We hebben een platte organisatie waar we makkelijk bij elkaar binnen lopen. Dat werkt heel fijn.” Binnen de organisatie liggen er ook op managementniveau de nodige taken vertelt Marleen. “Ik maak deel uit van het managementteam. We overleggen regelmatig met elkaar. Ook met managers van ketenpartners. Daarnaast werken we allemaal aan projecten, bijvoorbeeld om uit te zoeken hoe we werkdruk kunnen verlagen.”
"Op dit moment heel druk”, zegt Marleen lachend. “Morgen bijvoorbeeld begin ik om 09.00 uur met een overleg samen met mijn collega teammanagers en de gedragswetenschappers over de instroomlijst. We bekijken welke casussen prioriteit hebben en hoe we die verdelen binnen onze regio. Daarna bereid ik de casuïstiekbespreking van die middag voor met de gedragswetenschapper. Vervolgens heb ik een voortgangsgesprek met een medewerker. In de middag volgt van 12.30 tot 15.30 uur de casuïstiekbespreking. En aan het einde van de middag nog een regio-overleg met meerdere managers van binnen en buiten onze organisatie.”
De agenda zit dus behoorlijk vol. Heeft Marleen tijd voor een kop koffie of lunch tussendoor? “Rustmomenten op de dag moet ik echt inplannen. Voordeel is wel dat veel collega’s echt even naar de kantine gaan om te lunchen. Zo wordt de kantine ook een ontmoetingsplek.”
Marleen is duidelijk in haar antwoord: “Ik geniet ervan als mensen uit het team met plezier naar hun werk komen en gemotiveerd en gedreven zijn.” Ook hierin komt het faciliteren van haar medewerkers duidelijk terug. Wat draagt Marleen bij aan dit werkplezier? “Ik vind het belangrijk om goed naar de jeugdbeschermers te luisteren, interesse te tonen, hen complimenten te geven en oog voor hen te hebben. Ook benoem ik signalen die ik opmerk. Dit schept een sfeer van vertrouwen en openheid.”
“Voor mijzelf blijft dat het organiseren van mijn werk: regie zien te houden over werkdruk. En dat betekent ook begrenzen”, zegt Marleen. “Qua tijd, organisatorisch. Het werk is nooit klaar. Wat helpt is mijn laptop en telefoon uitzetten en uit laten als ik vrij ben. Maar ja …”
Marleen: “Ik ben bewust van het feit dat er bij jeugdbeschermers risico is op secundaire traumatisering. Dat vind ik een belangrijk thema. Het is niet niks wat zij dagelijks meemaken. Ik neem altijd de tijd om stil te staan wat een heftige situatie met hen heeft gedaan en kijk wat ze nodig hebben om weer goed verder te kunnen.” Marleen spreekt ook uit eigen ervaring. Zelf is zij jarenlang groepswerker en jeugdbeschermer geweest. Ze weet dus waar ze over praat.
Er is nog een belangrijk onderdeel van haar werk. “Klachtgesprekken voeren. Soms gaat het om een telefoontje naar een boze ouder, maar we kunnen het niet altijd op die manier oplossen. Gesprekken op kantoor met de betrokken jeugdbeschermer erbij, en ook klachtzittingen bij een klachtencommissie komen voor. Mijn insteek is dat we altijd kunnen leren van klachten. En ook hier geldt weer: ik heb oog voor wat het met de medewerker doet. Hij of zij moet tenslotte weer verder met het gezin!”
Het duurt niet lang voordat Marleen antwoord geeft. “Het is een hele leuke, uitdagende baan in een hectische en dynamische omgeving. Geen dag is hetzelfde. Je werkt met mensen: ieder mens is uniek en dat verveelt nooit.”
Het is duidelijk dat Marleen haar werk met veel passie en betrokkenheid doet. Dit straalt van haar af. Ben jij ook enthousiast geraakt voor deze functie? Kijk snel bij onze vacatures!